ΥΓΡΑΝΤΗΡΕΣ

Υγραντήρες

Το κουτί της Πανδώρας λοιπόν, δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα δοχείο αποθήκευσης, συντήρησης και προφύλαξης των πούρων. Τα τελευταία, αν και αγροτικά προιόντα, έχουν τόσο μεγάλη προστιθέμενη αξία λόγω χειρονακτικής εργασίας στην πολύμηνη διαδικασία παραγωγής τους, που γίνονται ακριβά. Αρα πρέπει να τα διατηρούμε σε καλή κατάσταση.

Ζητάμε από το humidor να προσομοιάσει, κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο, το τροπικό εκείνο κλίμα που επικρατεί στην Καραιβική και την Λατινική Αμερική. Κλίμα που χαρακτηρίζεται από υψηλή υγρασία.

Στην απλούστερη μορφή του, είναι ένα ξύλινο κουτί όπως αυτό που εικονίζεται στην εικόνα αριστερά. Το εσωτερικό του είναι επενδεδυμένο με κέδρο (cedrela odorata). Το εξωτερικό μπορεί να είναι από οποιοδήποτε υλικό, ξύλο, μέταλλο, πλαστικό, διακοσμημένο ή μή και να έχει οποιαδήποτε μορφή. Επιπλο, ντουλάπα, μπαούλο, κουτί, ακόμα και δωμάτιο. Με ή χωρίς συρτάρια, ράφια ή διαχωριστικά. Η φαντασία του δημιουργού ή του καλλιτέχνη άν θέλετε, είναι ο μόνος περιορισμός για το σχήμα και την εμφάνιση ενός humidor.

Ποικίλουν οι υγραντήρες και στα υλικά κατασκευής. Ξύλο, πλαστικό, γυαλί, plexiglass, συνδυασμοί των προηγούμενων με άλλα υλικά. Διαφέρουν στη μορφή και μπορεί να είναι ιδιοκατασκευές, tupper, ή ακόμα και μετατροπές ψυγείων σε αποθηκευτικούς χώρους. Δεν υπάρχουν περιορισμοί. Τα μεγέθη επίσης κυμαίνονται, ξεκινώντας από μικρά κουτιά για τις ανάγκες ενός ταξιδιού που χωρούν 10-15 πούρα και καταλήγοντας σε ντουλάπες ή και δωμάτια που χωρούν από εκατοντάδες μέχρι δεκάδες χιλιάδες πούρα.

Εύλογα λοιπόν, το κόστος απόκτησης ενός υγραντήρα διαφοροποιείται αναλόγως των αναγκών μας, από μερικές δεκάδες σε πολλές δεκάδες χιλιάδες ευρώ. Τα περισσότερα humidors σήμερα κατασκευάζονται σε χώρες χαμηλού κόστους παραγωγής όπως η Κίνα. Είναι τυποποιημένα, με σχετικώς καλή εμφάνιση. Φτηνά βεβαίως τα υλικά τους, MDF. Ο κέδρος που καλύπτει το εσωτερικό τους είναι της τάξης των χιλιοστών του χιλιοστού και συνεπώς περιορισμένων δυνατοτήτων.

Μνεία ξεχωριστή, στον Ελληνα κατασκευαστή humidor, Χρήστο Καρναμπάκο. Τον φιλόξενο aficionado και καλλιτέχνη, που δίνει κορυφαία δείγματα κατασκευαστικής αρτιότητας. Τα humidors του Χρίστου κινούνται σε άλλα επίπεδα, δεν είναι συγκρίσιμα  με αυτά του εμπορίου. Είναι μοναδικά και τούτο γιατί τα φτιάχνει μόνο κατόπιν παραγγελίας.

Η βασική αποστολή του υγραντήρα είναι να διατηρεί τα πούρα μας σε «καπνίσιμη» κατάσταση. Δηλαδή να τα νανουρίζει σε ένα σχετικώς υγρό περιβάλλον, με μικρές έως ελάχιστες μεταβολές στη σχετική υγρασία. Η τελευταία σκόπιμο είναι να διαμορφώνεται σε επίπεδα 65-75%, ανάλογα με τις προτιμήσεις του aficionado. Για να επιτευχθεί αυτό, ο υγραντήρας πρέπει να κλείνει καλά, να μην χάσκει, να μην έχει πιτσικαρισμένο καπάκι ή πόρτα. Ας πούμε να κλείνει ερμητικά. Το πώς επιτυγχάνουμε τη διατήρηση της σχετικής υγρασίας στα επίπεδα 65-75%, παρουσιάζεται στην ενότητα Υγραντικά στοιχεία.

Αναφέρθηκε προηγουμένως ότι το εσωτερικό ενός υγραντήρα είναι επενδεδυμένο με κέδρο. Ο λόγος είναι σχετικά απλός. Ο κέδρος, ένα αυτοφυές δέντρο στην Λατινική Αμερική, υπάρχει διαθέσιμο σε μεγάλες ποσότητες, η ξυλεία του είναι ανθεκτική και ελαφριά, χρησιμοποιείται σε πολλές μορφές κατασκευών και έχει μερικές καταπληκτικές ιδιότητες. Η πιο σημαντική είναι η ικανότητα αυτού του ξύλου να απορροφά υγρασία και να μη σαπίζει ή μουχλιάζει. Η παρουσία του λοιπόν στο εσωτερικό του humidor, βοηθά στην διατήρηση της σχετικής υγρασίας, που είναι κλειδί για καλοσυντηρημένα πούρα. Μία άλλη, εξίσου σημαντική και άκρως αποτελεσματική ιδιότητα αυτής της ξυλείας, είναι απώθηση των εντόμων που προσβάλλουν το ξύλο ή τα πούρα.

Ο πλέον συνιστώμενος κέδρος είναι ο λεγόμενος ισπανικός κέδρος. Η ονομασία του ουδεμία σχέση έχει με την χώρα των Βάσκων. Ο ισπανικός κέδρος έχει μία χαρακτηριστική ήπια μυρωδιά όταν υγρανθεί, που δένει και συμπληρώνει αρμονικά τα αρώματα των πούρων. Υπάρχουν και άλλες μορφές ξυλείας που χρησιμοποιούνται στο εσωτερικό ενός humidor, όπως το μαόνι και ο λεγόμενος αμερικάνικος κέδρος (πιο κόκκινος). Ολες αυτές οι ξυλείες διαθέτουν συγγενή ή παρόμοια χαρακτηριστικά, άν και καλώς-κακώς, ο ισπανικός κέδρος είναι η επικρατούσα άποψη.

Το μέγεθος του υγραντήρα είναι σημαντικό για το πόσα πούρα μπορούμε να συντηρήσουμε. Ετσι όταν αγοράζουμε ένα 50άρι κουτί, ας υπολογίζουμε ότι θα χωρέσει 15-20% λιγώτερο του προβλεπόμενου. Αν έχουμε για παράδειγμα πολλά χοντρά και μεγάλα πούρα, πιθανότατα η χωρητικότητα να μειωθεί στο μισό. Επιπλέον, σκόπιμο είναι τα πούρα να μη στριμώχνονται. Γενικός κανόνας για το humidor, είναι να αγοράσουμε μεγαλύτερο από αυτό που νομίζουμε ότι θα καλύψει τις ανάγκες μας. Κάλιο γαϊδουρόδενε, παρά γαϊδουρογύρευε.

Ρύθμιση του υγραντήρα

Αγοράσαμε λοιπόν το πρώτο μας κουτί και γεμάτοι χαρά πάμε σπίτι για να βάλουμε μέσα τα πούρα μας. Αμ δε. Τα πούρα μας θα πρέπει να περιμένουν μερικές μέρες ή και περισσότερες άν χρειαστεί.

Η ρύθμιση της σχετικής υγρασίας είναι μια διαδικασία που θα πάρει τον χρόνο της. Πρώτη μας δουλειά, ο έλεγχος της ακρίβειας του υγρόμετρου. Το γνωστό πλέον τέστ αλατιού που περιγράψαμε στην ενότητα υγρόμετρα. Αφού λοιπόν εξασφαλίσουμε αξιόπιστη ένδειξη του υγρόμετρου, τότε μόνο ξεκινάμε την προετοιμασία του υγραντήρα.

Ανοίγουμε το humidor, φυσάμε ή σκουπίζουμε με ένα καθαρό-άοσμο-στεγνό πανί το εσωτερικό του. Μετά βρέχουμε ένα καθαρό σφουγγάρι, χωρίς οσμές, με απεσταγμένο νερό και αλείβουμε όλες τις εσωτερικές επιφάνειες του υγραντήρα με αυτό. Τοποθετούμε στη θέση του το υγρόμετρο και κλείνουμε το κουτί. Το αφήνουμε ήσυχο, χωρίς να το ανοιγοκλείνουμε. Μετά από δυό-τρείς μέρες ελέγχουμε την ένδειξη του υγρόμετρου. Αν η σχετική υγρασία είναι περί το 70%, τότε είμαστε έτοιμοι να βάλουμε μέσα τα πολύτιμα πούρα μας. Αν όχι, επαναλαμβάνουμε την διαδικασία. Το σύστημα -λόγω της παρουσίας του κέδρου- έχει μία τάση αυτορύθμισης.

Οσο λιγότερο ανοιγοκλείνουμε τον υγραντήρα μας, τόσο καλλίτερο για τα πούρα μας.